Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Daucus carota subsp. maritimus & Vinca major

fotò
fotò
Girouio

Daucus carota subsp. maritimus

Apiaceae Umbelliferae

Àutri noum : Pastenargo-fèro, Pastenargo-bastardo, Pastenargo-sóuvajo, Caroto-bastardo, Pastenajo.

Noms en français : Carotte maritime, Carotte sauvage.

Descripcioun :
Aquesto girouio trachis dins li tepiero sablouso en ribo de mar. Se destrìo dóu tipe, la subsp. carota pèr sa taio mai pichoto, emai sis oumbello que soun pas pu grando que 5 cm. La flour dóu cèntre èi pas nimai roujinasso eici e li fueio de la cambo soun primo. Compara adounc emé lis àutri subsp. de pastenargo (çai-souto).

Usanço :
A li mémis usanço que la girouio subsp. carota.

Port : Erbo
Taio : 30 à 40 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico

Gènre : Daucus
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae

Ordre : Apiales

Coulour de la flour : Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 5 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero

Liò : Sablo - Mar
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Daucus carota subsp. maritimus (Lam.) Batt., 1889

fotò
fotò
Pervènco

Vinca major

Apocynaceae

Àutri noum : Pervinco, Prouvençalo, Piéucelage.

Nom en français : Grande pervenche.

Descripcioun :
Pervènco di gràndi flour bluio, emé de fueio largo de mai de 3 cm, un pau en formo de cor. Li sepalo soun longo e cihado. S'atrobo en ribo d'aigo (ripilsivo) mai peréu dins li baragno e tóuti li relarg un pau fres. Souvènt cultivado, se pòu naturalisa proche dis oustau.

Usanço :
Emai siegue vertuouso, touto la planto es empouisounanto, e pèr acò la fau emplega emé forço avisamen. Di fueio èi tirado de la vincamino qu'èi bono pèr la circulacioun dóu sang e l'óussigenacioun di tarnavello en raport emé lou destrachimen ; s'emplego peréu pèr sougna li léucemìo. La pervènco èi pourtado coume ensigne pèr li mantenèire dóu Felibrige (vèire çai-contro).

Port : Erbo
Taio : 15 à 50 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Vinca
Famiho : Apocynaceae


Ordre : Gentianales

Coulour de la flour : Bluio
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2,5 à 5 cm
Flourido : Printèms Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Janvié à jun

Liò : Ribiero - Prado umido - Baragno - Esscoumbre
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Vinca major L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
C
R
C
C
CC
R
C
RR

Daucus carota subsp. maritimus & Vinca major

ges
CC
ges
C
C
ges
R
ges

Coumpara Girouio emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pervènco emé uno autro planto

fotò